يکي از امکانات جالبي که برخي از مارک هاي معروف در سايت شان گنجانده اند، پيشنهاد سيستم بر مبناي نام و مدل خودروي شماست. در سايت اينترنتي، شما نام و مدل خودروي تان را انتخاب مي کنيد و آن وقت آنها بهترين سيستم را از ديد فني و متناسب با خودروي تان به شما پيشنهاد مي دهند. *گوش تان را عادت بدهيد: فقط گوش هاي شماست که مي گويد چه موسيقي و چه چيزي براي تان جالب و جذاب است. براي آنکه گوش تان عادت کند تا بهترين نوع پخش موسيقي دلخواه تان را بشناسد، بهتر است در داخل خودروي چند دوست و آشنا بنشينيد يا درون مغازه چند فروشنده که سيستم نصب شده دارند، موسيقي مورد علاقه تان را گوش بدهيد تا ببينيد چه جور سيستمي با سليقه شنوايي تان سازگارتر است. بهتر است از يک آهنگ خاص از يک سي دي صوتي اصل استفاده کنيد و تمام دستگاه ها را با همان محک بزنيد. براي تست کردن، از فايل هاي فشرده مثل MP3 يا WMA و غيره استفاده نکنيد؛ چون کيفيت شان همينجوري پايين تر از سي دي Audio است. *درست انتخاب کنيد: دنبال سيستمي هستيد که قيمت اش نصف قيمت خود خودروي تان است؟ تا چند سال ديگر مي خواهيد خودرو را نگهداريد؟ صندلي هاي عقب را مي خواهيد برداريد که ساب ووفر بگذاريد يا صندوق عقب را مي خواهيد پر از آمپلي فاير و بوم باکس کنيد؟ در انتخاب سيستم، از چند ده هزار تومان تا چند ده ميليون تومان مي شود هزينه کرد. اما خيلي از ما عادت داريم که انتخاب غيرمتناسبي بکنيم و آن وقت پشيمان مي شويم! *آينده را هم ببنيد: اين توصيه، منافات و تضادي با پيشنهاد قبلي ندارد. موقع انتخاب سيستم بايد نيازهاي آينده و ارتقا در سال هاي بعد مد نظرتان باشد. مثلا اگر در آينده مي خواهيد دوربين دنده عقب هم روي خودرو نصب کنيد، بهتر است فعلا دستگاهي انتخاب کنيد که اين قابليت را در آينده به شما بدهد يا اگر مي خواهيد سال بعد i pod بخريد، ترجيحا دستگاهي بخريد که اتصال i pod داشته باشد. *ولوم بدهيد: اگر واقعا قصد داريد از صداي بلند در خودرو استفاده کنيد، در فروشگاه ها از مغازه دار بخواهيد سيستم را در صداي بالا براي تان امتحان کند. خيلي از اجزاي سيستم صوتي، اتفاقا کيفيت اصلي خروجي صداي شان را در حجم بالا نشان مي دهند. *براي بودجه تان سقف بگذاريد: خودرو که فقط سيستم نمي خواهد؛ اگر براي بودجه سيستم صوتي سقف نگذاريد، آن وقت جيب تان حسابي خالي مي شود! بايد حواس تان باشد که موقع فروختن خودرو، معمولا نمي توانيد معادل ارزش سيستم صوتي را به خريدار بقبولانيد؛ ضمن آنکه سيستم هاي صوتي خيلي پرسر و صدا، ارزش کلي خودرو را پايين مي آورند. آشنايي با اصطلاحات سيستم ماشين لغت نامه سيستم در بحث سيستم هاي صوتي خودرو، واژه ها و اصطلاحات زيادي وجود دارد که توسط مشتريان و فروشندگان استفاده مي شود. خيلي از اين واژه ها هم ممکن است به اشتباه با معاني مختلف به کار بروند يا تلفظ شوند. در اين بخش کوتاه، سعي بر اين است که اصطلاحات رايج را تعريف کنيم: * آمپلي فاير: جزئي از سيستم صوتي که سيگنال هاي صوتي با شدت پايين را که توسط پخش کننده اصلي توليد مي شود، از طريق مدارهاي الکترونيک، به سيگنال هاي صوتي با شدت بالا يا اصطلاحا تقويت کننده تبديل مي کند. * طيف صوتي: محدوده فرکانس هايي که گوش انسان قادر به شنيدن آن است؛ به صورت کلي بين فرکانس 20 هرتز تا 20 کيلوهرتز. * خازن: يک جزء الکترونيک از سيستم صوتي که براي ذخيره کردن قدرت خروجي از آمپلي فاير به کار مي رود تا در صورت لزوم بتواند به صورت ناگهاني و بر حسب شرايط خاص موسيقي، آن را در اختيار قرار دهد. * دسي بل: واحد سنجش ميزان فشار صدا (SPL)، ميزان فشار صدا، فشاري است که در اثر موج هاي صوتي به وجود مي آيد. * DIN و دابل DIN: DIN اصطلاحا به اندازه استاندارد يک سيستم پخش کننده خودرو (که به عنوان ضبط ماشين مي شناسيم) گفته مي شود که ارتفاع آن 5 سانتي متر، عرض آن حدود 17 سانتي متر و عمق آن هم حدود 17 سانتي متر است. پخش کننده هاي دابل DIN آنهايي هستند که ارتفاعي به اندازه دو ضبط معمولي دارند؛ يعني بلندتر هستند (حدود 10 سانتي متر). * اکولايزر: امکاني از سيستم صوتي خودرو که اجازه مي دهد بتوانيم توازن و تعادل فرکانس هايي که دستگاه پخش مي کند را تغيير دهيم؛ يعني بعضي فرکانس ها را پايين بياوريم يا برخي را بالا ببريم. * ارسال کننده FM يا اصطلاحا FM ترانسيميتر: دستگاهي است که سيگنال هاي صوتي را روي امواج راديويي FM مي فرستد تا سيستم صوتي خودرو بتواند روي يک موج FM آن را دريافت کند و از طريق بلندگوها پخش کند. * پاسخ فرکانس: محدوده فرکانس هايي که يک سيستم صوتي با يک جزء آن (مثلا يک باند) مي تواند پخش کند. هر چقدر هم محدوده اين پاسخ وسيع تر باشد (يعني از صداهاي بم به 20 هرتز و از صداهاي زير به 20 کيلوهرتز نزديک تر باشد) بهتر است